Μετά από δύο Παγκόσμια Κύπελλα και τρία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, η Εθνική μας ομάδα ετοιμάζεται για πρώτη φορά να συμμετάσχει σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση έχοντας εξαρχής ξεκάθαρο στόχο, αλλά και την… τεχνογνωσία για το πώς θα τον πετύχει.
Από πρωτάρα στις μεγάλες διοργανώσεις η Εθνική μας ομάδα πλέον με τις συνεχόμενες προκρίσεις της κατάφερε να προσθέσει τον παράγοντα εμπειρία στα «όπλα» της ενόψει του επικείμενου Euro 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας. Κι αυτή η εμπειρία, την βοηθά σε δύο σημαντικούς παράγοντες. Πρώτον στην οριοθέτηση των βασικών στόχων και δεύτερον στην εύρεση του κατάλληλου τρόπου για να τους πραγματοποιήσει.
Η πρώτη απόπειρα της Εθνικής να δοκιμάσει τις δυνάμεις της σε κορυφαίο επίπεδο ήταν στο Κύπελλο Εθνών του 1980. Στόχος εκεί δεν μπορούσε να είναι τίποτα πιο σαφές από μία πρώτη αξιοπρεπή εμφάνιση κάτι το οποίο κατάφερε σε γενικές γραμμές. Και έπρεπε να περάσουν άλλα δεκατέσσερα χρόνια για να δοκιμάσει τις τύχες της σε κορυφαίο επίπεδο, αυτή τη φορά στο Μουντιάλ του USA ’94. Εκεί ο στόχος για τους Έλληνες διεθνείς και τον Αλκέτα Παναγούλια χάθηκε μεταξύ… δημοσίων σχέσεων και εκδηλώσεων με τους ομογενείς των
Ηνωμένων Πολιτειών με τα αγωνιστικά… χαστούκια να έρχονται απανωτά πριν προλάβει η «γαλανόλευκη» να αντιδράσει.
Στο Euro του 2004, η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ ετοιμαζόταν να απολαύσει το… μπόνους της πρόκρισης στα τελικά της Πορτογαλίας, αλλά και πάλι ο στόχος έμοιαζε να κινείται στην ασάφεια και τη γενικότητα του «να τα δώσουμε όλα, να σβήσουμε τις μνήμες του ’94 και… ότι βγει». Βέβαια, αυτό το «ό,τι βγει» έμελλε να είναι η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού…
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η πρωταθλήτρια Ευρώπης έπρεπε να υπερασπιστεί το στέμμα της έχοντας πάρει την πρόκριση για την τελική φάση του Euro της Αυστρίας και της Ελβετίας. Η υπεράσπιση του τίτλου όμως δεν μπορούσε να αποτελεί ρεαλιστικό στόχο, και μία παρουσία που θα είχε έστω ένα θετικό πρόσημο θα κρινόταν επιτυχής. Κάπως έτσι ήταν τα πράγματα και για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής το 2010. Να έρθει η πρώτη νίκη στην ιστορία των Μουντιάλ, και από εκεί και έπειτα ό,τι προκύψει. Η νίκη ήρθε, αλλά δεν προέκυψε τίποτα περισσότερο…
Και κάπως έτσι, φτάνουμε στο Euro 2012 με την Εθνική μας ομάδα να παίρνει άλλη μία παλικαρίσια πρόκριση για τα τελικά της διοργάνωσης. Μόνο που αυτή τη φορά ο στόχος είναι ένας και απόλυτα σαφής. Η πρόκριση στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Και αυτή είναι ίσως η πρώτη φορά όπου η συνέχεια της «γαλανόλευκης» στα νοκ-άουτ του τουρνουά δεν εντάσσονται στην γενικότητα του… «ό,τι προκύψει» αλλά αποτελεί τον ξεκάθαρο στόχο και οριοθετεί την επιτυχία. Έτσι, το… περίφημο «ό,τι θέλει ας προκύψει» μεταφέρεται για φέτος από τα προημιτελικά και μετά. Εκεί, ας γίνουν πάλι νέα θαύματα. Η πρόκριση ωστόσο είναι και πραγματοποιήσιμος στόχος (βάσει και της κλήρωσης) και οι ίδιοι οι Έλληνες διεθνείς δεν φοβούνται να το ξεκαθαρίζουν.
Πώς όμως μπορούμε να το πετύχουμε; Η εμπειρία της Ελλάδας στις μεγάλες διοργανώσεις την έχει διδάξει ένα βασικό στοιχείο. Όλη η υπόθεση για την πρόκριση στους ομίλους των τεσσάρων ομάδων και των τριών αγωνιστικών, είναι η πρώτη αναμέτρηση. Αν τη χάσεις, σχεδόν… χάθηκες! Από τις 5 διοργανώσεις που έχει συμμετάσχει η «γαλανόλευκη» στο παρελθόν, στις 4 έχασε στην πρεμιέρα και έπειτα αποκλείστηκε! Στη μία που κατάφερε να πάρει τη νίκη, πήρε και… την κούπα! Προφανώς δεν ζητάμε νίκη επί της Πολωνίας στην πρεμιέρα του Euro για να (ξανα)κατακτήσουμε την Ευρώπη, αλλά τουλάχιστον με νίκη στον αγώνα που ανοίγει την αυλαία της διοργάνωσης θα πολλαπλασιάσουμε με μιας τις πιθανότητες να πετύχουμε το στόχο.
Η Ολλανδία το ΄80, η Αργεντινή το ’94, η Σουηδία το 2008 και η Νότια Κορέα το 2010 μας δίδαξαν ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και η ομάδα του Φερνάντο Σάντος θα πρέπει να το προσέξει πολύ αυτό κόντρα στην Πολωνία. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δρομοδείκτης για την Εθνική μας αποτελούν τα καθοριστικά ματς που έδωσε κόντρα στις δυνατές αντιπάλους των προκριματικών στα οποία και πήγε περίφημα και πλέον καλείται να επαναλάβει τις επιτυχίες και στην τελική φάση. Αν λοιπόν το βράδυ της 8ης Ιουνίου μας βρει να πανηγυρίζουμε την πρώτη νίκη μας σε τελική φάση Euro μετά τον επικό τελικό του 2004 με την Πορτογαλία, τότε αν μη τι άλλο θα είμαστε μόλις δύο βήματα από την ολοκλήρωση του στόχου και έπειτα ό,τι θέλει ας προκύψει...